Al Birini Vur Ötekine: Bir Seçimin İçindeki Duygular
Kayseri’nin soğuk bir kış akşamıydı. Hava kararmış, etraf sessizleşmişti. Ofisten çıkıp evime doğru yürürken, içimdeki huzursuzluğu daha çok hissediyordum. Her şey, her zaman olduğu gibi oluyordu; ancak o gün bir şey farklıydı. Yağmur yağmıştı, ve her adımımda su birikintilerine basarak ilerliyordum. Duygularımın içinde kaybolmuş, bir anlam arayarak yürüyordum. O an, birkaç hafta önceki bir konuşmayı hatırladım. Beni en çok sarsan o sözler geldi aklıma: “Al birini vur ötekine…”
O Sözün Beni İçime Çekişi
Hepimiz hayatımızda bazen, birinin söylediği basit bir cümlenin içinde kaybolmuşuzdur. Anlatılanın ötesinde bir anlam taşır o cümle. O kadar derin ve ağırdır ki, yıllarca unutulmaz. İki eski arkadaşım vardı. Birbirlerine sırtlarını dönüp, farklı yollarda ilerlemeyi tercih etmişlerdi. Ama ikisinin arasında hâlâ gizli bir bağ vardı, bunu hep hissettim. Biri birini, diğeri de ötekini seviyor gibi görünüyordu. Ama gel gör ki, ne zaman bir araya gelseler, aralarındaki gerilim giderek büyüyordu. Kimse kimseye açıkça düşman değildi ama içlerinde biriken öfke, sonunda kendini dışa vuruyordu.
Bir gün, o eski arkadaşlardan biriyle, yani Ayşe ile konuşuyordum. Biraz sessizdi, ama gözlerinde belli belirsiz bir ifade vardı. Ayşe, o zaman bana söylediği o cümleyi hiç unutmadım: “Al birini vur ötekine.” Kafamda çınlayan bu söz, aslında ne kadar karmaşık bir duyguyu anlatıyordu. Ne demekti bu? Birini seçmek, diğerini görmezden gelmek miydi? O an, içinde bulunduğum bunalımın derinliklerine çekildim. İnsanların arasında böyle duygusal ikilemler, hayatı ne kadar zorlaştırabiliyor, değil mi?
İçsel Bir Çatışma
Ayşe, o anında biraz kızgın ve biraz da hüzünlüydü. Hangi duygusunun daha ağır bastığını bilemiyordum. Belki de kendi içsel çatışmalarını yansıttı bu söz. O gün fark ettim ki, herkes bir seçim yapmaya zorlanıyor. Hayat sürekli bir seçim yapma üzerine kurulmuş gibi. Ve bu seçimler, sadece bir kişinin değil, birçok insanın duygularını etkileyebiliyor. Ayşe ile konuşurken, bir yanda kendi hislerimle boğuşuyordum, diğer yanda ise onun acısını anlamaya çalışıyordum. “Beni karşına alma” diyebilirdim. Ama birini vursaydım, diğerini kesinlikle kaybederdim. O an o kadar kararsızdım ki.
Belki de Ayşe’nin hissettiklerini anlamak için bu tür bir çatışmaya girmeliydim. Gerçekten birini seçmek, diğerini kaybetmek miydi? Hem Ayşe’yi hem de diğer arkadaşıma zarar vermemek için içinde bulunduğum bu çıkmazı çözebilmek için başka bir yol arıyordum. Ama şu soruyu sormaktan alıkoyamıyordum: “Birini savunarak, diğerini savunmasız bırakmak ne kadar doğru?”
Hayal Kırıklığı ve Yeni Bir Umut
Bir süre sonra, içimdeki bu huzursuzluk daha da arttı. Bir seçim yapmanın getirdiği baskı, beni sıktıkça sıktı. Kafamda beliren her düşünce, kalbimde bir yaranın büyümesine sebep oluyordu. Kendime bile açıklayamıyordum. Birini savunduğumda, diğerinin bana olan güvenini kaybedeceğimi hissediyordum. Sonra, bir gün, düşündüm: Her iki kişiyi de kaybetmek zorunda mıyım? Gerçekten birini seçmek ve ötekini terk etmek mi gerekiyor? Bu düşüncelerle, bir yandan içimdeki hayal kırıklığı büyürken, bir yandan da belki de doğru bir çıkış yolu bulabileceğimi düşündüm.
O an, bana Ayşe’nin söylediği “Al birini vur ötekine” sözünün tam anlamını anlamış gibi hissettim. Bu sadece bir seçim yapmakla ilgili değilmiş. Kendi içimde barışı bulmak, her iki tarafı da kırmadan, kimseyi kaybetmeden bir çözüm yolu aramakmış. Belki de hayat her zaman böyle değil, bazen iki tarafı da dinleyerek, birinin hatalarını kabullenerek, diğerini anlamaya çalışarak daha doğru bir yola çıkılabilir. Bu düşünceyle rahatlamıştım. O zaman fark ettim: Al birini vur ötekine demek, sadece bir seçim değil, bir çatışmayı kabullenmekti.
Sonuçta, İnsanlar Arasında Seçim Yapmak
O günden sonra, hayatta bazen seçim yapmanın, insanların birbirine zarar vermek anlamına gelmediğini daha iyi anladım. Bazen insanlar arasında yol alırken, farklı duygular içinde kaybolmak normal. Ama önemli olan, kimseyi kırmadan, kimseyi kaybetmeden ilerleyebilmek. Al birini vur ötekine demek, aslında bir yıkımın başlangıcıydı. Ama aynı zamanda, iki kişinin de birbirini anlamaya çalıştığı bir yeni başlangıç olabilir. Belki de hayat, sürekli olarak bu tür seçimleri yapmaktan ibaret değil, hem kendini hem de başkalarını anlamaya çalışarak bir denge kurmaktır.